Kiedy zgłosić się do dermatologa?

Gdy wypadanie włosów się nasila, poszerza się przedziałek lub widoczne jest przerzedzenie. Wczesna diagnostyka zwiększa skuteczność leczenia.

Czy suplementy wystarczą?

Tylko przy potwierdzonych niedoborach. Podstawą jest terapia przyczynowa zalecona przez lekarza.

Jakie są metody leczenia?

Leczenie miejscowe, ogólne w wybranych typach oraz terapie zabiegowe (mezoterapia, laser). Plan ustala dermatolog po badaniach.

Łysienie – rodzaje, diagnostyka i leczenie

Czym jest łysienie?

Łysienie to nadmierna utrata włosów przekraczająca fizjologiczną normę, prowadząca do przerzedzenia lub ognisk ubytków. Może być przejściowe lub przewlekłe, o podłożu genetycznym, hormonalnym lub zapalnym. Wpływa na samoocenę i jakość życia.

Objawy i rodzaje łysienia

Najczęstsze postaci to łysienie androgenowe, telogenowe i plackowate. Objawy obejmują ścieńczenie włosów na czubku głowy, poszerzanie przedziałka lub okrągłe ogniska bez włosów. Czasem współistnieje świąd lub pieczenie skóry głowy.

Przyczyny utraty włosów

Czynnikiem bywa predyspozycja genetyczna, zaburzenia hormonalne (np. androgeny, tarczyca), niedobory żelaza i stres. Leki, infekcje i choroby ogólnoustrojowe również mogą nasilać wypadanie. Dokładna diagnostyka jest kluczowa dla dobrania terapii.

Diagnostyka łysienia u kobiet i mężczyzn

Wykorzystuje się trichoskopię, badania krwi (ferrytyna, TSH, wit. D) i – przy wskazaniach – biopsję skóry. Ocena wzorców utraty włosów pomaga ustalić typ łysienia. Plan leczenia uwzględnia płeć, wiek i tempo progresji.

Łysienie androgenowe kobiet

Łysienie androgenowe kobiet jest wywołane czynnikami genetycznymi i zwiększoną wrażliwością mieszka włosowego na androgeny. Kobiety, u których występuje łysienie androgenowe, w pierwszej kolejności najczęściej zauważają poszerzający się przedziałek. Następnie włosy w obrębie okolicy czołowej i ciemieniowej stają się cieńsze, w wyniku czego dochodzi do uwidocznienia powierzchni skóry głowy. Wypadanie włosów może być rozlane i przebiega etapami, analogicznie do łysienia typu męskiego, przy czym u kobiet pozostaje zachowana linia włosów w okolicy czołowej. Do oceny nasilenia łysienia androgenowego u kobiet służy skala Ludwiga.

W diagnostyce łysienia u kobiet bierze się pod uwagę zażywane przez pacjentkę leki, wyniki badań laboratoryjnych, niedobory żywieniowe oraz profil hormonów w przebiegu cyklu miesięcznego. Niezbędnym badaniem w diagnostyce łysienia androgenowego jest trichoskopia. Dopiero po wykonaniu tych badań można rozpocząć leczenie.

Łysienie androgenowe mężczyzn

Łysienie androgenowe mężczyzn jest często poprzedzone łojotokiem lub łupieżem tłustym. U około połowy mężczyzn w okolicach 50. roku życia można stwierdzić cechy trwałego, postępującego łysienia zwanego inaczej łysieniem typu męskiego. Utrata włosów rozpoczyna się od kątów czołowych oraz szczytu głowy. Przebieg procesu jest postępujący. Nie można przewidzieć, jak szybko włosy będą wypadały, ani ile ich pozostanie. Do oceny zaawansowania łysiny wykorzystuje się skalę Hamiltona – Norwooda.

Łysienie plackowate

Łysienie plackowate to zaburzenie autoimmunologiczne, w przebiegu którego skalp pokrywa się trwałymi lub przejściowymi ogniskami wyłysienia. Początkowo punkty objęte łysieniem są wielkości monety, jednak wraz z postępem choroby może dochodzić do ich powiększenia, a nawet całkowitej utraty włosów skóry głowy, okolicy pachowej, wzgórka łonowego, brwi oraz rzęs.

Zwykle pierwsze objawy występują już w dzieciństwie lub wczesnej młodości, jednak zaburzenie może pojawić się w każdym wieku. Przebieg łysienia plackowatego jest nieprzewidywalny. Możliwe są liczne nawroty choroby. Wśród 10% pacjentów z łysieniem plackowatym może dojść do rozwoju ciężkiej przewlekłej postaci choroby.

Rozpoznanie łysienia plackowatego z reguły nie jest trudne, ze względu na bardzo typowy obraz kliniczny. W celu potwierdzenia rozpoznania przeprowadzane jest badanie mikroskopowe włosów, w którym stwierdza się obecność charakterystycznych włosów wykrzyknikowych na obrzeżu ognisk łysienia. Jedną z metod leczenia łysienia plackowatego jest mezoterapia osoczem bogatopłytkowym.

Leczenie łysienia i terapie wspomagające

W trakcie wizyty lekarz przeprowadza wywiad oraz wykonuje badanie skóry głowy w celu określenia przyczyn osłabienia włosów. W zależności od zdiagnozowanych przyczyn wypadania włosów zalecane jest odpowiednie leczenie ogólne i miejscowe.

W terapii łysienia pomocne są również odpowiednie zabiegi pobudzające odrost włosów: