Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS) u dzieci – przyczyny i leczenie
Czym jest łojotokowe zapalenie skóry?
ŁZS to przewlekła, nawrotowa dermatoza związana z nadmiernym łojotokiem i drożdżakami z rodzaju Malassezia. Zmiany obejmują skórę owłosioną głowy, brwi, fałdy nosowo-wargowe i klatkę piersiową. Nasilenia częściej występują zimą oraz w okresach stresu.
Objawy ŁZS u dzieci
Występują rumień, żółtawa łuska i świąd; na skórze głowy dominuje łupież tłusty i podrażnienie. U niemowląt spotyka się łagodną postać „ciemieniuchy”, zwykle ustępującą samoistnie. Objawy mogą obniżać komfort życia i wymagać leczenia podtrzymującego.
Przyczyny i czynniki ryzyka ŁZS
W patogenezie biorą udział łojotok, mikrobiom skóry oraz reakcja zapalna. Predyspozycję zwiększają stres, zaburzenia snu i niektóre choroby ogólne. Prawidłowa pielęgnacja i terapia przeciwgrzybicza ograniczają nawroty.
Diagnostyka łojotokowego zapalenia skóry
Rozpoznanie opiera się na obrazie klinicznym i lokalizacji zmian. Lekarz różnicuje ŁZS z łuszczycą, atopowym zapaleniem skóry i grzybicą skóry głowy. W trudnych przypadkach pomocne bywa badanie mykologiczne lub trichoskopia.
Leczenie i pielęgnacja przy ŁZS
Stosuje się szampony oraz preparaty miejscowe o działaniu przeciwgrzybiczym i przeciwzapalnym. Kuracje prowadzi się cyklicznie, a między zaostrzeniami kontynuuje pielęgnację podtrzymującą. Dodatkowo zaleca się łagodne mycie i unikanie drażniących kosmetyków.
Preparaty przeciwgrzybicze i przeciwzapalne
Ketokonazol, cyklopiroks czy pirytionian cynku redukują ilość Malassezia, a krótko stosowane glikokortykosteroidy lub inhibitory kalcyneuryny zmniejszają stan zapalny. Schemat dobiera się do nasilenia i lokalizacji zmian. Regularność terapii minimalizuje nawroty.
Zapisy na konsultacje
Na konsultację można zapisać się przez internet
lub pod numerem telefonu